fbpx

Ervaringen

Ervaringen van onze studenten, gastgezinnen en Local Coordinators

Ervaringen

Lees de ervaringen vanuit onze uitwisselingsstudenten, gastgezinnen, local coordinator, teamleden of scholen. Laat je inspireren en word zelf ook gastgezin!

Familie Sotthewes is gastgezin geworden

Familie Sotthewes is gastgezin geworden

Tot voor kort bestond de Enschedese familie Sotthewes uit Kai (32), Shirley (32) en dochters Felien (4,5) en Maura (2,5). Sinds eind augustus is daar de Belgische Justine (18) bij gekomen. In Enschede gaat zij naar de middelbare school Kottenpark en ze blijft een half jaar. De familie Sotthewes is nog niet eerder gastgezin geweest. “'Kai dacht dat vooraf dat een student in huis betekende dat hij veel rekening zou moeten houden met de student”, zegt Shirley. Hoe is het nu met de familie en met Justine? [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] “Het rekening houden met een nieuw iemand was in Kai’s hoofd een groot punt”, zegt Shirley. “Kai dacht dat vooraf dat een student in huis betekende dat hij minder makkelijk dingen kan ondernemen, zoals er met zijn tweeën even tussen uit, omdat er dan nog iemand is om voor te zorgen.“ De familie koos toch om een buitenlandse student in huis te halen. “We willen graag leren over andere culturen en dit willen wij ook meegeven aan onze jonge dochters.” Het werd Justine. “Zij kwam over als een sportief en ondernemend persoon. We kozen bewust voor een wat ouder meisje. Die zijn vaak zelfstandiger, ze hoeft niet vermaakt te worden.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] “Voordat Justine arriveerde in Nederland, hebben we alleen geappt met elkaar”, zegt Shirley. Shirley haalde Justine op in Egmond, na afloop van de Oriëntatieweek. “Deze eerste ontmoeting met haar vond ik wat onwennig en het voelde wat grappig aan”, zegt Shirley. Justine: “Mijn gastmoeder glimlachte naar mij en het voelde toen onmiddellijk ontspannen.“ Na de eerste kennismaking werden de koffers ingeladen en reden Shirley en Justine naar woonplaats Enschede. “In de twee uur durende autorit hebben we de radio uitgezet en alleen maar gekletst”, zegt Shirley. “Het ging heel soepel. Na tien minuten voelde ik al: dit klopt.” Terug in Enschede ontmoette Justine ook Kai en de twee dochters. “Onze verwachtingen over Justine zijn uitgekomen”, zegt Shirley. “Ze is een zelfstandige meid, ze neemt initiatieven, ze doet mee met activiteiten. Ze wil zelfs meehelpen in het huishouden. Het loopt heel makkelijk. Ook communiceert ze goed met ons. Je mag hier veel, als je maar goed blijft communiceren.” Justine voelt zich goed bij de familie. “Mijn gastgezin is heel leuk en ze hebben mij goed geïntegreerd. De twee dochters zijn ook superlief voor mij en ze zijn helemaal niet verlegen. Ik begrijp niet altijd wat ze zeggen, maar het begin is er.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] De eerste schooldag vond Justine erg spannend. ’s Morgens zei Justine: “Straks maak ik geen vrienden!” Twee uur later ontving Shirley een appje: ‘Ik heb een vriendin!’ “Leuk toch?”, zegt Shirley. “Ja, in eerste instantie was het moeilijk”, vult Justine aan. “Maar mijn eerste schooldag was goed. Direct kwam een meisje naar mij toe om mij te helpen om mijn lokalen te vinden in de school. Ook als jij zelf naar ze toe gaat, is het oké. Ze zijn allemaal superleuk.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Met de komst van Justine hebben de dochters Felien en Maura er opeens een grote zus bijgekregen. “Onze twee dochters vinden het helemaal fantastisch dat Justine bij ons is komen wonen”, zegt Shirley. “Iedere ochtend roepen ze ‘bonjour!’ naar Justine en ze ouwehoeren flink met haar, nu nog meer met haar dan met mij. Ze wilden bijvoorbeeld heel graag weten wat het favoriete Belgische eten is van Justine en zij leert hen Frans. De meisjes willen elke dag wat van haar; ik moet ze soms juist wat temperen, zodat Justine ook wat tijd voor zichzelf heeft haha!” Justine ging zaterdag zelfstandig een dagje naar Zwolle met wat nieuwe vriendinnen. “Felien is gewend dat zij als oudste alles als eerste mag doen. Zij vroeg ons vervolgens: ‘Waarom mag ik niet naar Zwolle?’. Nu leert ze dat dat met leeftijd te maken heeft, niet omdat zij de oudste is.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Justine is blij met waar ze terecht is gekomen. “Mijn gastfamilie is warm, vriendelijk en open-minded. Ik kan over van alles met ze praten en we hebben een hele goede relatie.” De familie Sotthewes voelt de klik ook. “Binnen twee weken waren wij al helemaal om, het voelt en klikt zo goed. We zijn nog niet eerder gastgezin geweest, en we denken nu al dat een volgende student Justine niet kan overtreffen.” [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

De kinderen leren omgaan met nieuwe culturen

De kinderen leren omgaan met nieuwe culturen

Maria Eduarda (16 jaar) uit Brazilië woont sinds januari bij de familie van Wankum in Maarssen en krijgt les op de middelbare school RSG Broklede in Breukelen. De buitenlandse student verblijft 10 maanden in Nederland. Nikki: “Ons hart is groot en daarom bieden wij graag studenten een plekje aan in Nederland. Ook leren wij veel van Maria Eduarda!” [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] De familie van Wankum, bestaande uit Nikki, Dennis en hun drie kinderen (7, 5 en 3 jaar), heeft al eerder internationale studenten in huis gehad via High School Holland. De studenten gaan in Nederland naar de middelbare school en verblijven in een gastgezin. De familie koos ervoor om gastgezin te worden zodat hun kinderen wat kunnen leren van de uitwisselingsstudent. “Wij vinden het belangrijk dat de kinderen ook wat leren uit andere culturen. En zo leren de kinderen ook wat Engels.” Nikki geeft een voorbeeld van de culturele verschillen. “Nederlanders zijn vrij direct in hun communicatie. Soms kan dat nogal hard overkomen als studenten dat helemaal niet gewend zijn”, vertelt Nikki. “Ook zijn de meeste Nederlanders graag op tijd en voeren zij alles stipt uit. Braziliaanse mensen houden er meer van om de tijd te nemen. Een ander verschil is dat Brazilianen ’s middags warm eten, vaak iets met rijst en bonen.” Met Maria Eduarda hebben Nikki en Dennis goede gesprekken. “Het is een erg leuke meid die altijd naar ons toe komt als ze iets wil bespreken.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Het hele jaar door komen nieuwe groepen buitenlandse scholieren naar Nederland. Zij zullen ook bij een gastgezin geplaatst worden en naar een middelbare school gaan. Nikki en Dennis: “Wanneer jullie een kamer over hebben in jullie huis en wanneer jullie denken dat de student past binnen jullie gezin, zal ik zeker gastgezin worden!” De familie is blanco het avontuur ingestapt met weinig tot geen verwachtingen. Zij raden toekomstige gastgezinnen vooral aan om geen hoge eisen te stellen: “Verwacht bijvoorbeeld niet dat de student al snel Nederlands spreekt. Geduld hebben is erg belangrijk. Ook is het goed om je te kunnen verplaatsen in de student. Het is natuurlijk moeilijk om je snel aan te passen aan een vreemde cultuur. Het is een superleuke ervaring waar je veel van leert!” [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Een nieuwe dochter in huis

Een nieuwe dochter in huis

De familie Geerling uit Arnhem wordt vanaf eind augustus gastgezin voor de Deense Ida (16 jaar). Ida komt een schooljaar naar Nederland om hier een jaar naar de middelbare school te gaan. Hun dochter Mette is recent teruggekomen van een High School jaar in Missouri, Amerika. Zij ging daar naar de middelbare school. “Tijdens een weekje op bezoek in Amerika hebben we het gastgezin van Mette ontmoet. We zagen hoe leuk en interessant het eigenlijk is om iemand uit een andere cultuur in je huis te hebben”, vertelt Esther. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Het gezin bestaat momenteel nog uit Albert en Esther, dochter Mette (17) en zoon Miika (14). Vanaf eind augustus komt daar de Deense Ida bij. “We doen gewoon alsof het een dochter is”, zegt Esther. “We krijgen dan wel een nieuw persoon in huis, maar ons normale gezinsleven gaat gewoon door. We gaan draaien alsof we drie kinderen hebben.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] In Amerika verbleef Mette bij een gastgezin en ze ging daar naar de middelbare school. De familie heeft bij dochter Mette gezien wat zo’n uitwisseling kan brengen. “Ze is zelfstandiger geworden.” Mette vond het een hele leuke ervaring. “Het was heel leuk om een andere cultuur te leren kennen.” Vanaf augustus is de familie zelf gastgezin. “Nu gaan wij de andere kant zien, zelf gastgezin zijn. We gunnen een ander ook zo’n goede uitwisseling.” De familie wil er graag achter komen hoe buitenlandse mensen kijken naar Nederland en hopen dit van Ida te leren. Ook zijn ze benieuwd naar de verschillen tussen Denemarken en Nederland. “Zijn die er? We gaan het leren! [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Het gezin is nog niet eerder gastgezin geweest. “We mochten zelf iemand uitkiezen. Zij voelt als een veilig begin, het matcht goed. Ze lijkt op ons, denken we.” De familie Geerling is een sportieve familie en zien dit terug bij Ida. “Afgelopen zondag hebben we voor het eerst geskypet met Ida. We hebben leuk gebabbeld en Ida is een heel open persoon. Ze sprak al erg goed Nederlands!” Mette heeft Ida wat Nederlandse luisterboeken toegezonden, want Ida wil nog beter Nederlands leren spreken. Ida streeft ernaar alvast wat basiskennis te hebben voordat zij in augustus op Nederlandse bodem landt. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Op de vraag of ze het met de huidige coronasituatie een beetje spannend vinden, reageert de hele familie vrij relaxed. “We zijn er hartstikke oké mee. Alles gaat weer open en in Denemarken is de situatie ook goed.” Ze waren wel even bang dat de middelbare scholen dicht bleven. “Dan zouden we met z’n vijven thuis zitten en dat is geen leuke uitwisseling voor zo’n meisje. Ze komt hier om dingen te leren en een leuke ervaring te hebben.” Het hele gezin kijkt echt uit naar de dag dat ze Ida kunnen ophalen. “Ik heb er wel veel zin in!” zegt Mette. Albert vermoedt dat de eerste ontmoeting “echt spannend” zal zijn. “We hopen vooral dat ze zich bij ons thuis zal voelen.” [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

João Pedro (17 jaar) vliegt alweer naar huis

João Pedro (17 jaar) vliegt alweer naar huis

De familie van Rengs uit Horst (Limburg) heeft een half jaar de Braziliaanse João Pedro (17 jaar) in huis genomen. Hij startte zijn uitwisseling in januari en ging een semester naar het Dendron College in Horst. Het semester zit er alweer op dus het gastgezin neemt vanavond op Schiphol afscheid van João Pedro. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] “Onze eerste indruk van João Pedro was dat hij een spontane jongen is en het klikte al gauw met ons gezin”, vertelt Leon. De 17-jarige Braziliaan mengde zich al snel in het gezin, bestaande uit Leon, Sonja en hun twee dochters. Hij kan goed met de twee dochters overweg. De familie waardeert vooral hoe dankbaar João Pedro is: “Wij zijn een dagje met João naar Rotterdam geweest. Hij is ons erg dankbaar dat wij hem Nederland hebben laten zien zodra het eindelijk weer kon.” João Pedro vertelt zelf dat hij de uitjes met het gezin erg leuk vond: “Ze namen mij mee naar verschillende musea en ik heb veel meer geleerd over de Tweede Wereldoorlog. Ik ben erg blij dat mijn gastouders mij ook de geschiedenis van Nederland hebben laten zien.” “Het doet ons erg goed om te horen dat hij van de gezamenlijke uitjes gelukkig is geworden!” voegt Leon toe. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] De familie van Rengs merkt weinig verschillen tussen de twee culturen. Wel wat kleinere dingen zoals dat de mensen in Brazilië wat lichamelijker met elkaar omgaan. “Ze geven snel knuffels. João Pedro was ook zeker niet bang om ons vaak te knuffelen!” João Pedro heeft veel geleerd over de Nederlandse cultuur: “Ik waardeer het hoe direct Nederlanders kunnen zijn en zich snel uitspreken over dingen”. Hij voelt zich erg thuis bij de familie Van Rengs en is hun erg dankbaar dat zij zoveel interesse hebben getoond in de Braziliaanse cultuur. “Ik heb er nu een Nederlandse familie bij!”, zegt João Pedro. Hij zal Leon, Sonja en de twee dochters zeker gaan missen. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] De familie is al eerder gastgezin geweest van buitenlandse studenten. De studenten gaan in Nederland naar de middelbare school en verblijven in een gastgezin. Leon vertelt waarom zij besloten om gastgezin te worden: “Het doet ons goed om iemand de kans te geven dit avontuur aan te gaan. Ook zagen wij dit als een mooie kans voor onze kinderen. Zij kunnen veel van deze culturele uitwisseling leren.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Eind augustus komen opnieuw 80 buitenlandse studenten naar Nederland. Daarom zoeken wij momenteel met spoed naar leuke gastgezinnen in diverse regio’s. Sonja en Leon raden iedereen aan om vooral geen verwachtingen te hebben van tevoren, anders kan je alleen maar teleurgesteld worden. “Stel jezelf open voor nieuwe dingen en een nieuwe cultuur. Heb vooral geduld met de student en verplaats jezelf in hen. Het is ook belangrijk dat het hele gezin erachter staat en er veel zin in heeft!”, zegt Leon. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Studenten spreken hartverwarmend over hun gastgezin

Studenten spreken hartverwarmend over hun gastgezin

Het gastgezin is voor de student niet zomaar een tijdelijk woonadres, het wordt vaak een tweede familie. In deze video vertellen de huidige studenten van het High School Holland-programma (in het Nederlands!) over hun gastgezin en wat ze geleerd hebben van hun periode in Nederland. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="WP_Widget_Media_Video"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] "Mijn eerste dag bij mijn gastgezin was spannend en ook een beetje ongemakkelijk, want ik kende nog geen Nederlands", zegt Christopher (Texas, Amerika). "Ja, je bent nieuw op school en je hebt nog geen vrienden", zegt Matilde (Italië). "Maar als jouw gastgezin een leuk gezin is, dan komt alles goed, want je zult je thuis voelen." [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] De studenten zijn heel blij met het gastgezin waar ze in mochten verblijven. "Mijn gastgezin was een van de beste dingen van mijn jaar! Ik was echt een dochter." zegt Mathilde. Allen hebben een goede band kunnen opbouwen met hun gastgezin en voor velen is het gastgezin een tweede familie geworden. "Ik houd van mijn echte gezin en van mijn gastgezin. Ze zijn allebei mijn familie" zegt Christopher. Emil (Duitsland) is ontzettend dankbaar: "Ze doen heel veel voor mij. We zijn op vakantie geweest, ze laten mij Nederland zien, ze leren mij de taal en laten mij de cultuur zien. Dit gezin is mijn deur naar Nederland!" [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] "Veel Nederlands!" zegt Antoine (België) lachend. Omdat de studenten een periode in een ander land zijn, leren ze ook veel over zichzelf en kunnen ze zich goed ontwikkelen. "Ik ben niet dezelfde persoon als de jongen die in augustus naar Nederland kwam", zegt Alejandro (Mexico). "Ik ben zelfverzekerder en kan nu gemakkelijker relaties aangaan zoals vriendschappen." Mathilde vind dat ze zelfstandiger en volwassener is geworden. "Ik heb zoveel nieuwe dingen geprobeerd en ik denk dat ik nu minder bang ben voor het buitenland en voor nieuwe mensen." Antoine vond het heel leuk om bij een andere familie te wonen. "Ik heb geleerd om in een andere familie met andere regels te wonen." [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] De studenten zijn heel blij met het gastgezin waar ze in mochten verblijven. "Mijn gastgezin was een van de beste dingen van mijn jaar! Ik was echt een dochter." zegt Mathilde. Allen hebben een goede band kunnen opbouwen met hun gastgezin en voor velen is het gastgezin een tweede familie geworden. "Ik houd van mijn echte gezin en van mijn gastgezin. Ze zijn allebei mijn familie" zegt Christopher. Emil (Duitsland) is ontzettend dankbaar: "Ze doen heel veel voor mij. We zijn op vakantie geweest, ze laten mij Nederland zien, ze leren mij de taal en laten mij de cultuur zien. Dit gezin is mijn deur naar Nederland!" [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Jaarlijks komen honderden studenten naar Nederland om hier naar de middelbare school te gaan en om zichzelf te ontwikkelen. Ze leren over de Nederlandse cultuur en leren de Nederlandse taal. De studenten verblijven in een gastgezin. Niet alleen de studenten leren van hun verblijf in Nederland, ook het gastgezin leert van de buitenlandse student. Voor zowel de student als de gastouders is dit een bijzondere ervaring. High School Holland is hét programma voor gezinnen die graag extra gezelligheid in huis willen, geïnteresseerd zijn in andere gewoontes en gebruiken, een student een veilig onderkomen willen bieden en een onvergetelijk avontuur tegemoet willen gaan! [siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Gastgezin neemt afscheid van de Japanse Rio

Gastgezin neemt afscheid van de Japanse Rio

Rio (16 jaar) uit Japan vertrekt vandaag naar huis. Zij ging een schooljaar naar CSG Bogerman in Sneek en verbleef bij familie Eveline en Erik de Vries. Het schooljaar is voorbij en daarom neemt Rio afscheid van Nederland. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] “Sinds november verblijft Rio bij ons”, zegt Eveline. “We zagen een oproep in het Sneeker Nieuwsblad dat Rio met spoed een gastgezin zocht. Het was 5 dagen voor aankomst. We zijn er spontaan ingestapt en het heeft leuk uitgepakt!” Eveline en Erik wonen samen in Goënga. De kinderen zijn inmiddels uitwonend. De familie is nog niet eerder gastgezin geweest. “Opeens werd ons gezin uitgebreid, we kregen er een dochter bij waarmee je rekening moet houden. Vooraf waren we bang voor onze privacy, want hoe gaat dat nou? Het was juist heel erg leuk. Een meisje in huis zorgde voor wat reuring. Het was een bijzondere ervaring.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Rio heeft de familie dingen geleerd over Japan. “Japan is een land waar we niet zo veel over wisten, daarom was een Japanse student juist heel leuk. Rio kookte zo nu en dan voor ons en dat smaakte hartstikke lekker! Rio had wel eens met bestek gegeten, alleen is zij vooral eten met stokjes gewend. In het begin hield ze haar bestek nog wat onwennig vast.” De familie De Vries leerde ook over de Nederlandse cultuur. “We hebben een aantal toeristische dingen gedaan, zoals een uitje naar Giethoorn. Doordat je dat samen met een buitenlandse student doet, kijk je naar Nederland door de ogen van een ander. Ook hebben we geleerd dat Nederlanders opener zijn; Japanners laten toch niet gauw het achterste van hun tong zien.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Het hele jaar door ontvangen wij nieuwe studenten in Nederland. Ook zij gaan naar een middelbare school en verblijven in een gastgezin. Eveline wil graag wat tips geven: “Spreek vanaf dag één Nederlands met jouw uitwisselingsstudent. Dit maakt het leven van de student veel makkelijker, zeker voor de lessen op school. Thuis Nederlands leren spreken zal de student helpen. Ook is het belangrijk dat je jouw regels binnenshuis bespreekt. De student komt te wonen in jouw huis, dus jouw normen en waarden gelden. Rio heeft het heel erg leuk gehad en we vinden het jammer dat ze dadelijk naar huis vertrekt.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

We zijn blij dat hij in Nederland is gebleven

We zijn blij dat hij in Nederland is gebleven

De familie Hityahubessy werd afgelopen augustus voor het eerst gastgezin. Ze zijn bij het idee gekomen om gastgezin te worden dankzij een mailing via het Helen Parkhurst, de school waar hun zoon naar toe gaat. Vanaf dag een was Yuta – hun buitenlandse student- al een perfecte match in het gezin. Ze hebben Yuta nooit als buitenlandse student gezien, maar als hun zoon. Yuta voelt zich ook thuis in Nederland en daarom besloot hij om niet vervroegd terug te keren naar Japan wegens corona. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Leerzaam, verrijkend en gezellig zijn de woorden waarmee Yvonne en Mike hun ervaring als gastouders kunnen omschrijven. "We zijn niet het standaard Nederlandse gezin", vertelt gastmoeder Yvonne ons. "Zo eten we normaliter niet op vaste tijden en eten we allesbehalve Nederlands!" Toch waren er dingen die ze waren opgevallen die ze nooit eerder hadden gezien. "Yuta vertelde ons dat hij het heel grappig vond hoe veel portret en familiefoto’s er hingen. Als je er zo over nadenkt dan is dat inderdaad iets wat je bij veel Nederlandse gezinnen thuis ziet." [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Voordat Yvonne en Mike gastgezin werden, hadden ze natuurlijk hun verwachtingen. Mike vertelde dat hij er niet zo mee bezig was en vooral een positieve kijk had. Yvonne had hetzelfde maar was toch wel een beetje bang dat een nieuw gezinslid ervoor zou zorgen dat ze heel veel tijd kwijt zou zijn. Maar gelukkig viel dit mee. "Het is niet normaal hoe snel Yuta zich aanpast, ik heb nooit een woord hoeven wisselen met hem. In plaats van veel moeite en tijd geniet ik van elk moment met hem, en vind ik de tijd veel te snel gaan!" "Yuta is ontzettend lief, respectvol en is graag bezig. Hij paste zich heel snel aan, hij wist binnen een mum van tijd al de weg in heel Almere, zelfs beter dan mijn zoon die hier al jaren woont." Wat haar vooral verraste, is hoe gedisciplineerd en trouw hij was. "Natuurlijk is het logisch dat je je afspraken nakomt, maar Yuta zou nooit een gemaakte afspraak verbreken. Hij zou spontaan een weekend naar Parijs gaan met zijn gastvader, maar omdat hij al een afspraak had gemaakt met een vriend in Amsterdam, is hij niet naar Parijs gegaan, maar naar die vriend." [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] "Natuurlijk is het jammer dat we nu niet naar de Efteling kunnen, of uitstapjes maken naar bekende attracties zoals Keukenhof. Maar de extra tijd die we nu met Yuta doorbrengen is heel erg fijn. Yuta is heel erg geïnteresseerd en pikt dingen snel op. Doordat we zoveel thuis zitten en praten pakt hij dingen nog sneller op en begrijpt hij steeds Nederlands beter." Yuta: "De situatie in Nederland is veel beter dan in Japan. Hier mogen we nog vrij de straat op. Ik ben laatst nog naar de Zaanse schans geweest, een plek waar het normaal heel druk is, maar nu was er niemand te bekennen. Ik vind online lessen leuk omdat ik dit in Japan nog nooit heb gehad. Ik wilde graag in Nederland blijven omdat ik het heel erg naar mijn zin heb hier." [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Lavinia vertelt over de afgelopen maand

Lavinia vertelt over de afgelopen maand

High School Holland studente Lavinia vertelt je wat zij de afgelopen maand heeft gedaan in Nederland. Zo vertelt ze over haar nieuwe thuis, over de toetsweek en nog veel meer! [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] On the 23th of October I finally moved into my new house! My new host family is really sweet: the mother is a really pretty lady who loves flowers, while the father is a very friendly man. I also have a little brother and a sister, who I already knew from school and who is very nice, sweet and really creative, as she does animations and other artistic things. They have welcomed me with open arms and have already done so much for me. Aside from providing me with a new home, they’ve shown me kindness and warmth and they’ve done so much for me and for my room already: they’ve retrieved a huge bookcase for me to put all of my books and vocabularies and all the useless things I brought with me; they bought me new sheets for my bed; they made me a desk out of an unused door, fixed it in place for me and even set up some extra plugs for me to use to charge all of my stuff. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Last Friday my host family had a birthday party to attend and I was brought along and introduced to the rest of the family. I’ll admit, initially I found it very awkward, because I didn’t know anybody, my Dutch is bad and I was being thrown into a situation completely new for me and I was obviously being pushed out of my comfort zone. But things went surprisingly well. All the family members were extremely nice and welcoming with me and I especially had fun thanks to the fact that my host siblings, their cousins and I ended up playing board games all together. So, as usual, I started off really worried, but the evening turned out to be quite amusing and fun, I learnt a lot of new games which I had never played before and I met some possibly new friends. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] But carrying on, this past school week has been test week: a week during which all lessons are cancelled and only tests are done, which implies possibly having days off or having to go to school for just one hour a day. Even though the language is still a problem, I tried taking all the tests that I could (so all of them except for Dutch, because, no matter hard I try, I obviously cannot write an argumentative text in Dutch) and tried my best at each and every one of them. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Last Monday has finally concluded test week (even though Greek still awaits for me next Tuesday) and things have slowly returned to their usual pace: my Dutch is as bad as ever, but things go on somehow and so far I haven’t failed a single test, which makes me incredibly proud of myself. I’m also slowly getting used to my new home and to the new landscapes around me. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] But moving onto the clue point, today I went on a school trip to Groningen for the University’s Open Day. This morning we all met up near school at 6:45 and from there we started our journey on the bus. To be perfectly honest I had started off quite stressed, as the prospective of being alone the whole day and finding my way around a city all by myself I had never been to before, didn’t seem quite that appealing, but things couldn’t have gone more smoothly: the bus journey has been one of the most fun that I’ve ever had and getting around Groningen turned out to be actually really simple. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Yesterday my host family allowed me to go out in the afternoon with my friend Boaz. As usual, he came to pick me up and, since we had planned on meeting around lunch time, we both brought a packed lunch with us to eat together at some point while on our way to his house. Not far from Raalte he had found this spot with a bench by the river, so we decided to stop there and quietly take our time, but the unimaginable happened; just near the spot where we had stopped to eat was this kind of platform to get across the river. Needless to say, we wasted SO much damn time on that thing, going from one side to the other, bringing our bikes and ourselves back and forth and getting the best possible view of the river: it was beautiful. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

High School Holland studente Giovanna zou het zo weer doen

High School Holland studente Giovanna zou het zo weer doen

Het High School Holland avontuur van Giovanna zit er inmiddels op. Lees hier wat Giovanna tijdens haar laatste van haar high school uitwisseling heeft meegemaakt.  [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] The last month of my High School Holland experience was a mix of emotions, just like all the other months. But the difference is that I knew it was all about to change. Now I am back in Brazil, it has been 3 weeks since I arrived. In Holland, there was Christmas, which was super nice with the whole family together and New Year, which was completely different than what I am used to. To begin with, Christmas was better than what I expected. You always hear how Dutch people are always too busy with work to have a family. But on this day, there were even relatives that lived in other countries and came home only to see their beloved ones. The atmosphere was cozy and peaceful, just how this day should be. And of course, there was a lot of food! Even I helped a little bit with my coffee Brazilian dessert, which did not really work, but everyone was nice enough to try it and pretend it was good. This is another thing that surprised me, I thought Dutch people could never be anything but honest! [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Not long after it was New Year’s Eve. I did not spend it the way I planned, but it was still very nice with my host family. We ate a lot of oliebollen, a delicious Dutch traditional sweet. The truth is I ate ONLY oliebollen the whole day, this cannot be good for me. Then we watched the fireworks coming from all around the house, and me and my host sister were brave enough to go outside and play with those little fiery things. I was especially brave because I was wearing only one pair of pants and no sweater, just a jacket, the one I insist it’s only a “vest” because it does not look too protective. You see, in Brazil, the seasons are opposite. We spend New Year’s Eve either on the beach or near the swimming pool. Definitely outside! But even though my despise for cold weather, I have to admit it was pretty fun. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Oh yes, the end of my exchange it was turning colder and colder. But I was only wearing fewer pieces of clothing through the months. In the beginning, I did the astonishing act of using three pants at a time and surviving with this look for the entire day. What did I have in mind? I will never know. In fact, the thing is that you get used to the weather faster than you think. So for all the Brazilians out there coming to the Netherlands: you are going to be fine! [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] After that, I had only a few days left so I saved it for the goodbyes. It is of course, always hard to say those words to people who are so important to you. So I made sure I would always say it with two promises: you will always have a place to stay in Brazil and I will come back to see you again. I am honoring those words and plan to come back this year to see my dear host family. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Nobody ever tells you exactly what happens after you come back to your country. What I am talking about is re-adaptation. Is this even a thing? YES! When you have lived in a different culture for so long you incorporate its peculiar habits. When I was back in Brazil I still had the urge to eat at 5 pm and was coming on time for every event. I was always the first to arrive and I had to wait very long for anybody to ever arrive. But I am keeping up with the Brazilian ways again and it is all right. And coming back to all Brazilian food is what keeps me going. It is like trying everything for the first time again, it has that special taste. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Of course, I miss all the great things about Holland, like that wonderful butter. So it is very important to keep in touch with everything and everyone from that distant culture that once was my daily life. Do not forget to practice that so confusing but funny language, and to send lovely things like cards and messages for the special people. For me, I would have done it all again and again. The High School Holland program changed me, for the best. [siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Met High School in Holland Kerst en nieuwjaar vieren

Met High School in Holland Kerst en nieuwjaar vieren

Het vieren van Kerstmis en Nieuwjaar in een ander land, zonder je eigen familie blijft een bijzondere ervaring. De Italiaanse Lavinia beleefde deze feestdagen in Nederland tijdens haar High School Holland uitwisseling. Ze neemt je hieronder mee in haar ervaring.  [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] On the morning of the 25th, my host family and I had a HUGE and super fancy breakfast together. Also with some Italian products, such as “panettone”, sent by my family. My family even sent us all presents so that we could put them under the tree and then open them all together on the morning of the 25th. My host parents got a Christmas themed table cloth, my brother got a hat and a scarf, my sister anti-slip Christmas socks and a Christmas sweater. I got 2 Final Fantasy themed t-shirts, a Christmas themed one, Christmas socks and a book. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] On the 28th, my friends from my High School in Holland and I had a dinner all together. Some of them got together in order to prepare the food and the space for everybody. They even thought of those who don’t eat meat or can’t eat certain types of things. We decided to make it an elegant dinner so everybody ended up dressing up way too much. I even wore a skirt and high heels. It was really funny to see everybody dressed so seriously for something so simple. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] That same evening my host family’s newest member was born. So the day after we went to the hospital to greet little Felix and his family. It was a truly touching moment and I felt so overwhelmingly happy and special to be there that it kind of brought me to tears. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] The morning of New Year’s Eve, my family and I baked and ate oliebollen all together. On one hand it felt rather weird and perhaps even a bit lonely to not have my family around. But it felt incredible to be welcomed and start 2017 in the company of my friends that I’ve met during my time as a High School in Holland student. In conclusion, between hilarious, sad and warm moments, wishes, promises and New Year’s resolutions, my 2016 has come to an end and my 2017 has started really good. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Aside from the prior testweek stress, my winter break has been proceeding rather smoothly. Besides all the studying I’ve been doing every single day in preparation for my tests, I’ve had time to indulge in some rather fun activities. Activities such as cycling along the canal in the freezing cold and admire the nature around me. It was beautiful, but also extremely cold, and the surface of the canal had frozen into pretty thick ice. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] The same day my host family and I went ice skating on an ice rink in Deventer. It was so much fun to be on the ice again after so long and I honestly had the time of my life. It was liberating, exciting and extremely cool to be there with all of them trying not to fall and look decent in what I was doing. We spent about two hours in there, but it felt like a lot less. Even though it was extremely cold outside, we rapidly warmed up and made the most of the little time spent there. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Saturday morning I woke up and, as usual, I walked down the stairs to the dining room. But as soon as I approached the window, the most marvelous of sights appeared before my eyes. A thick coat of the purest white covered everything for metres into the distance. Everything looked so beautiful and quiet immersed in the soft and silent snow. It was truly perfect and so satisfying to see and it ended up being super fun too, as my family and I went out to build snowmen. My host brother and father made a typical and simple snowman, while my sister and I, made a snow penguin instead. [siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

I am having a great time

I am having a great time

De Belgische Juliette vertelt je in deze blog over haar eerste indrukken in Nederland, zoals de eerste keer met de fiets naar school! Ook benieuwd naar Juliette’s verhaal? Lees het hier! [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Hello, I’m Juliette and I’m going to tell you more about my High School Holland experience in The Netherlands. At first, let me introduce myself. I’m eighteen years old and I am from Belgium. I chose to come to The Netherlands to learn Dutch. I’m going to stay in The Netherlands for 4 months, until Christmas. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] On the 24th of September, my family brought me to the High School Holland Camp. There, I met a lot of people from everywhere. Most of the people had already arrived 3 days before I arrived. On the first day we did sport activities. During the following days, we had Dutch classes. We ate at 17:30, that was really early for me because I usually eat at 19:30. On the last evening we presented our countries to the other students. I found it really interesting to learn the cultures of other countries. The day after, it was time to say goodbye to the others. Even though we didn’t know each other for a long time, it was really difficult to leave. Everybody was afraid to meet their family and to be disappointed. In the end, we all had a great time and it was really fun to see everybody so happy. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Because my host family was on a vacation they could not pick me up on the Meet Your Student Day. So I arrived at the family Altorf. In the beginning I wasn’t able to understand them. They always had to repeat everything. They helped me to improve my Dutch. I also exercise a lot by watching tv. I have only watched the kids programs, because the other programs were to difficult for me. They also learned me that I had to buy an agenda. In The Netherlands the agendas aren’t given by the school. I hadn’t bought an agenda in Belgium because in Belgium the school provide us our agendas. I went with my host mother to a stationery to buy one. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Two days after I arrived, my host father brought me to Rossum to show me the house of my future host family. To cross the river we took the ferry with the car. It was super cool. It was the first time I did this. I also went to the lake with my host brother, Roel, and his friends. It was really difficult to follow their discussions. A few days after, Maria the exchange student from Brazil, came back from her trip in Spain. It was really nice for me to meet someone in the same situation as I am. The family Altorf had promised Maria to take her to Heusden to see the mills, so we went there. We saw three different mills. One wasn’t working anymore. The second one was working, but we couldn’t visit it. The last one was open for the visitors and we visited it. Then we ate ice cream. It was a fine day. At the end of the week I had met the whole family, the four children of Anita and Harrie and some of their grandchildren. I was feeling really integrated in the family Altorf when my host family arrived. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] I was scared of not fitting in with my new family, but they did everything to make me feel really integrated and happy. My host family is really amazing. The day after my arrival, my host mother, Vivian, bicycled with me to school. It was the first time that I bicycled to school. At school we were welcomed by my history teacher and by my mentor. My mentor visited the school with us and explained us the rules. I found the school really beautiful. Everything seems new and is colored. On our way back, I took pictures of the way just to be sure that I would be able to find it back the day after. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Then, on the 6th of September, I began my classes. I was really stressed about not making any friends, but I found a new student and we sat together for our first lesson. Other girls from our class helped us to complete the school paper. I was really happy to make friends so easily. The lessons are difficult to follow for me. It is different in Belgium. Here, the students have to work by themselves a lot. I attend classes I didn’t attended in Belgium, like economy, management and organization or art. After school I came back home with my bike. It took me half an hour. Then I did my homework. After the dinner I spend time with my family. We often watch tv with a cup of tea. During the weekend we do other activities. My host family has a sail boat, so on the first Saturday we went sailing on the river. I found it super cool and it’s a fine way to discover the landscape. On the next Saturday we went to Utrecht. We didn’t went to the centre (maybe next time), but we went to a huge shopping mall. On Sunday we often stay at home. We rest and sometime we play a game. Yesterday we build a tower in the livingroom. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] To end this blog I’ll say that I’m very happy here and I hope it will stay like this. Sometimes it is difficult and I miss the people I left in Belgium, but I’m having a really great time here and the people I have met are super nice to me. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Ik mag kiezen in Nederland

Ik mag kiezen in Nederland

Eind augustus kwam Maiki (18) vanuit Japan naar Nederland om deel te nemen aan het High School Holland programma. De vlucht duurde 12 uur en na aankomst had ze een introductieweek met alle studenten en maakte ze kennis met haar Friese gastgezin. Het komende jaar gaat zij naar een middelbare school in Friesland en probeert ze zo veel mogelijk van ons land en onze cultuur te ontdekken. Japan is in veel opzichten verschillend van Nederland en Maiki liet ons weten hoe ze dit de eerste weken heeft ervaren. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Ik heb vanuit Japan 12 uur in het vliegtuig naar Nederland gezeten. Het was de eerste keer dat ik in mijn eentje naar het buitenland ging, dus ik was best zenuwachtig. Op het vliegveld werd ik samen met alle andere uitwisselingsstudenten opgevangen door het High School Holland team. Met een bus reden we naar Summercamp in Heino waar de introductieweek zou starten. We hebben de hele week leuke activiteiten gedaan. We kregen Nederlandse les en we hebben een fietstocht gemaakt naar Raalte waar we de middag konden rondkijken. Elke lunch kregen we een echte Nederlandse snack bij het brood! Jullie eten trouwens wel veel brood, dat ben ik niet gewend. Tijdens de introductieweek hebben we verder nog een Challenge Run gedaan. Hierbij waren allerlei activiteiten opgezet zoals spellen, survival opdrachten, roeien enzovoorts. We hebben ook een bonte avond gehouden waarbij we zelf allemaal een stukje moesten opvoeren. Spannend! Alle uitwisselingsstudenten waren erg aardig en veel spraken Engels alsof het hun eigen taal was. Ik was erg onder de indruk, want zo konden we echt met elkaar praten in plaats van gebarentaal te gebruiken. Ik vind Engels een fantastische taal. Op de laatste dag van de introductieweek kwam mijn gastgezin mij ophalen in Heino. Erg leuk en spannend. Mijn gastgezin en school zijn trouwens ook fantastisch! We gingen allemaal op de foto en we kregen nog wat laatste informatie. Ik heb ook al wat ontdekt sinds ik in Nederland ben. Mijn gastgezin en mijn vrienden zeggen vaak: ‘als jij wilt’. Dit betekent dat ik zelf moet beslissen of ik iets wil of niet. Dit maak ik zelden mee in Japan. Daar pas je je eigenlijk altijd aan aan de groep, in plaats van voor jezelf beslissen. Maar nu heb ik ontdekt dat ik voor mezelf moet beslissen omdat het mijn leven is! [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Ik heb ook al wat ontdekt sinds ik in Nederland ben. Mijn gastgezin en mijn vrienden zeggen vaak: ‘als jij wilt’. Dit betekent dat ik zelf moet beslissen of ik iets wil of niet. Dit maak ik zelden mee in Japan. Daar pas je je eigenlijk altijd aan aan de groep, in plaats van voor jezelf beslissen. Maar nu heb ik ontdekt dat ik voor mezelf moet beslissen omdat het mijn leven is! [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Schooljaar: In Japan begint het schooljaar in april en eindigt het in maart. In april is er meestal een openingsceremonie en in maart de diploma-uitreiking. Dus alhoewel jullie in juli klaar waren met school, was mijn jaar pas op de helft! Toelatingsexamen: Wisten jullie dat de middelbare school in Japan niet verplicht is? Je moet een toelatingsexamen doen voor de school waar je graag naartoe wilt. Dit geldt ook voor de universiteit. Dit examen is erg lastig en het is hard studeren. Verschillende middelbare scholen: Het hangt van je toekomstplannen af naar welke school je gaat in Japan. Hierbij zijn ook je prestaties op de basisschool van belang, heel anders dan in Nederland dus. Er zijn in Japan algemene middelbare scholen en speciale scholen, deze zijn gericht op specifieke aspecten in de industrie. Natuurlijk zijn de scholen, net als in Nederland, wel gerangschikt op niveau. Ikzelf ga in Japan naar een algemene school, welke van redelijk hoog niveau is. Schooluniformen: In Japan dragen wij uniformen naar school. Iedere school heeft zijn eigen uniform. Ik vind dit eigenlijk wel prima, zo hoef ik ook nooit na te denken over wat ik aan moet doen ;). Het uniform van de jongens heeft iets speciaals: de tweede knoop is anders dan de rest van de knopen. Deze knoop zit het dichtst bij het hart en soms vraagt een meisje aan een jongen of ze deze knoop mag hebben. Dit doet ze om haar liefde aan hem te verklaren! [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Doordat Maiki dit jaar bij een gastgezin in Friesland woont, krijgt ze uiteraard te maken met de Friese taal. Voor het magazine Linkk van haar middelbare school schrijft ze een blog. Onderstaand een stukje Fries uit het magazine, begrijp jij het? “Op de lêste dei fan de yntroduksjewike helle myn gastfamylje my op út Heino. Hiel leuk en spannend. Wy gongen noch efkes op de foto mei alle útwikselingsstudinten, krigen noch wat ynformaasje en doe nei ‘hûs’. Myn gastfamylje en skoalle binne trouwens fantastysk.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Paaspop vieren in de modder

Paaspop vieren in de modder

Anke is een Australische studente die dit halfjaar ‘even’ op een middelbare school in Nederland zit. Van de outback en de miljoenensteden, naar het platte en kleine Nederland. Ze vertelt over haar eerste maanden in Nederland, city trips en Paaspop. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Ik ben halverwege! Ik ben nu drie van de zes maanden in Nederland en ik geniet nog steeds van elk moment. Hoewel ik soms nog een heel klein beetje heimwee heb als ik met mijn familie via Skype praat, ben ik heel blij met mijn nieuwe familie. De dagen, weekenden en maanden vliegen voorbij hier. Ik kan niet geloven dat het zo snel voorbij gaat! [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Mijn Nederlands is een stuk beter geworden en ik voel me dan ook zekerder als ik tegen mensen praat in restaurants, op school, met familie en in het algemeen. Sinds de voorjaarsvakantie heb ik mijn Nederlandse vrienden op school beter leren kennen, kan ik veel beter Nederlands schrijven, blijf ik bij met huiswerk, maak ik examens en kan ik werkstukken maken en mee debatteren in de klas. Met een groep vrienden ben ik naar Amsterdam geweest. Zij lieten me de stad zien en het was heerlijk dat ik zoveel talen om me heen hoorde, van allemaal nationaliteiten die er waren. Amsterdam is een mooie stad en ik houd van de verschillende culturen die er zijn. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Een tijdje terug zijn we naar Kasteel De Haar geweest. Het was een cadeautje voor de dochter van vrienden van mijn gastgezin. Dat was heel mooi! De tour bij het kasteel was speciaal voor kinderen gemaakt, waardoor het erg creatief en leuk was. Het kleine meisje droeg haar prinses Elsa jurk, van de film Frozen. We liepen in het kasteel rond alsof we erin thuis hoorden. We hoorden allerlei verhalen over hoe vroeger. Apart om te zien, want zoiets ouds, historisch en unieks is zo anders dan alles wat je zult zien in Australië. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Ook heb ik Pasen gevierd. Vroeger bestond Pasen uit het bezoeken van mijn opa en oma en eitjes zoeken in de tuin. Toen ik ouder werd ging ik een weekend of een week naar het strand met vrienden en familie. Pasen in Nederland is zó anders! We gingen naar de opa en oma’s, de eerste keer verloor ik met het zoeken van de eitjes (het leek alsof iedereen al wist waar ze verstopt waren), maar op de een of andere manier wist ik de tweede keer te winnen. Hier houden mensen er blijkbaar van om hun huis te decoreren met paasspullen. Ik houd ervan! Wat echt helemaal anders was, is dat ik naar Paaspop ben geweest. Het is het eerste jaarlijkse festival van het jaar, dus het festivalseizoen is geopend. Ik heb het hele weekend rondgewandeld in de modder in de regen, terwijl ik luisterde naar vele Nederlandse artiesten waarvan ik nog nooit gehoord heb. Ook heb ik gedanst op de muziek van Jett Rebel, op en neer gesprongen met Typhoon, meegezongen met Selah Sue en gedanst op de muziek van Joris Voorn. Hoewel we de laatste avond eindigden met het uit de modder duwen van de Jeep en helemaal onder de modder kwamen te zitten, vond ik het een geweldige ervaring die ik nooit meer zal vergeten. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Ik heb in Nederland veel meer vrije tijd

Ik heb in Nederland veel meer vrije tijd

Maiki uit Japan zit dit jaar op een middelbare school in Friesland. In Japan zit ze van ‘s morgens vroeg tot ’s avonds laat in de schoolbanken: hier heeft ze heel veel vrije tijd. Ze vertelt over de grootste verschillen tussen haar thuisland en ons kikkerlandje. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] De Nederlanders zijn direct en Japanse mensen zijn dat niet. Dat is denk ik het grootste verschil tussen Japan en Nederland. Het is moeilijk voor Japanners om iets te weigeren maar de Nederlanders doen dat makkelijk. Daarnaast dragen veel mensen hier een lange broek. In Japan dragen veel vrouwen een rokje, zelfs als het koud is. Daar heb ik ook een schooluniform met een rokje, maar je mag ook een broek dragen als je dat zou willen. Verder eten we in Japan al het voedsel dat jullie ook in Nederland eten, behalve dropjes! In Japan heb ik een erg druk leven. De les daar begint om 07.30 uur en eindigt om 17.00 uur. Daarna ga ik naar een speciale school om te oefenen voor mijn toelatingsexamen voor de universiteit waar ik naartoe wil gaan. Ik heb bijna geen vrije tijd, dus ik vind het lastig om te genieten van mijn vrije tijd hier. Dan weet ik niet wat ik moet doen, maar vaak ga ik naar de bioscoop met vrienden, kijken we een film thuis of eten we samen. Ook vind ik het leuk om met de bus of de trein ergens naartoe te gaan. Zo ben ik naar Amsterdam, Utrecht, Leiden, Groningen, Zwolle en Roermond geweest. De volgende keer wil ik naar Maastricht. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Jullie komen op voor jullie eigen mening en dat leren jullie ook op school. Dat is voor Japanners erg moeilijk. Wij leren dat ook niet op school. De vakken die wij krijgen op school, gaan vooral over algemene kennis. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Ik heb een broer van ongeveer mijn leeftijd. Met de familie kijk ik vaak films en spelen we spelletjes. Wat ik fijn vind, is dat zij naar me luisteren als ik even ergens mee zit. Ze zijn erg lief. We bezoeken onze gast-oma en opa. De broers van mijn gastvader hebben kleine kinderen. In Japan ben ik de jongste in de familie, dus het is leuk ook eens jongere kinderen in de familie te hebben. Samen met mijn gastgezin en een van die kleine kinderen gingen we eens wandelen in het bos. Dat jongetje was erg nieuwsgierig, sprong, raakte alles aan en werd vies. Leuk om te zien, maar ik realiseerde me wel dat kinderen opvoeden wel lastig is. Ik maak leuke dingen mee met mijn gastgezin! [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Verschillen tussen Australië en Nederland?

Verschillen tussen Australië en Nederland?

De Australische studente Anke doet een High Schooljaar in Nederland. Het schooljaar is ten einde, maar de laatste weken staan helemaal in het teken van alles eruit halen wat erin zit: van feesten bij The Flying Dutch tot aan afscheid nemen. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] “Zoals ze allemaal zeggen, alle goede dingen zijn eindig. Ik heb een geweldige tijd gehad die nu toch echt ten einde komt. Nog maar drie weken voordat ik naar huis ga! Een van de ergste dingen van het feit dat ik bijna vertrek hier, is dat als mensen me vragen wat het grootste verschil is tussen Australië en Nederland, ik eigenlijk niet weet wat ik moet zeggen. De dingen die de Nederlanders doen, alles wat ze zeggen… voor mij is het normaal geworden de afgelopen zes maanden. Dat had ik nooit verwacht! Als ik mensen in Australië dingen zie doen, denk ik: waarom doe je dat? Het is niet normaal om in t-shirt en korte broek rond te lopen midden in de winter. Waar is je jas? [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Er waren momenten waarop ik het liefst het vliegtuig naar huis wilde pakken. Deze momenten vallen echter compleet in het niet bij de momenten waarop ik dacht dat ik hier voor altijd wilde blijven. Van alles wat ik de laatste tijd hier gedaan heb, heb ik ten volste genoten. Ik ben naar feestjes geweest van vrienden op school, naar het concert van de band van mijn gastvader, een dag naar de Efteling, een fietstourtje in de Polder, gebowld, gewaterskied en geroeid in een attractiepark. Ook hadden we met High School Holland een dagexcursie in Gouda, waar we een windmolen bezochten en stroopwafels maakten. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Ook ben ik naar festivals geweest! Mijn laatste festival was The Flying Dutch in Amsterdam. De beste dj’s van Nederland vlogen per helikopter tussen drie steden in Nederland waar deze festivals plaatsvonden. Een heerlijke warme dag samen met andere uitwisselingsstudenten. Ook ben ik naar een concert geweest van mijn favoriete Australische artiest: Chet Faker. Ik ging samen met mijn gastzus en een van mijn beste vrienden. Een van de mooiste momenten die ik de laatste tijd heb gehad, was de dag dat we naar Scheveningen gingen met veel buitenlandse studenten. We gingen naar het strand om te picknicken, gevolgd door een barbecue waarna we weer naar het strand gingen. We zaten op een handdoek te relaxen terwijl we van de zonsondergang genoten. Het was een dag die ieder van ons nooit gaat vergeten. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Inmiddels heb ik ook mijn ‘farewell’-feestje gehad met mijn beste vrienden van school en andere uitwisselingsstudenten. Het was een leuke avond en ik vond het erg leuk dat mijn vrienden van school en mijn vrienden buiten school zo goed met elkaar overweg konden. De avond daarna heb ik afscheid moeten nemen van een ander Australisch meisje dat weer naar huis vertrok nadat ze hier tien maanden is geweest. De laatste weken waren extreem druk, emotioneel, spannend en vooral: onvergetelijk. Ik kan niet in woorden uitdrukken hoe dankbaar ik ben dat ik dit heb mogen ervaren. Ik hoop dat de laatste drie weken hier net zo geweldig worden als de rest van mijn jaar, maar daar twijfel ik niet aan! [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="SiteOrigin_Widget_Image_Widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Een uitwisselingsstudent in huis is een verrijking voor je gezin!

Een uitwisselingsstudent in huis is een verrijking voor je gezin!

Via het High School Holland programma komen er jaarlijks aantallen buitenlandse studenten uit de hele wereld naar Nederland om kennis te maken met onze Nederlandse cultuur en taal. Eén van deze gastgezinnen is de familie Hogeman uit Assen, zij delen hun ervaringsverhaal. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Toen de familie Hogeman uit Assen vorig jaar in het plaatselijke krantje de oproep over gastgezin worden voor een Australische scholiere zagen staan, dachten zij gelijk: "Leuk, is wel wat voor ons!" Inmiddels een jaar later is de Australische scholiere alweer terug in Australië en besloot familie Hogeman in 2020 opnieuw een scholiere in huis te nemen, namelijk de Italiaanse Giulia Elena! De familie Hogeman bestaat uit vader Reinhoud (41), moeder Janine (41) en hun twee dochters (12 en 11). "Wij zijn niet per se de grootste wereldreizigers, maar vonden dit wel een mooie kans om iets van een andere cultuur te leren." De uitwisselingsscholieren van het High School Holland programma gaan in Nederland naar de middelbare school. Op deze manier biedt High School Holland de scholieren een kans om kennis te maken met de Nederlandse taal en cultuur. Dit is natuurlijk niet alleen een unieke ervaring voor de buitenlandse scholieren, maar ook voor de gastgezinnen die hen een warm thuis bieden! Janine Hogeman vertelt: "Wij dachten vooral dat onze jonge dochters hier heel veel van kunnen leren, wanneer zij de juiste leeftijd hebben hopen wij ook dat zij bedenken om voor een langere periode naar het buitenland te gaan! Verder hebben wij de ruimte in ons huis en de ruimte in ons leven om een thuis te bieden aan uitwisselingsscholieren." [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Als gastgezin is het belangrijk om enthousiast en open-minded te zijn. "Wij hadden van tevoren niet echt verwachtingen, maar eerder een indruk van hoe ze zou zijn door haar profiel op de website van High School Holland." Tijdens een culturele uitwisseling zijn culturele verschillen tussen het gastgezin en de buitenlandse scholier onvermijdelijk. "Wat wi opmerken is dat er wel duidelijke cultuurverschillen zijn, maar dat ze zich snel naar de Nederlandse cultuur aanpast." zegt Janine Hogeman over de huidige High School Holland uitwisseling met de Italiaanse Giulia Elena. "Italianen eten vaak pas hun eerste maaltijd om 12.00 uur of gaan heel laat naar bed. Giulia Elena was gewend om pas om 00.00 te gaan slapen, maar is nu bijvoorbeeld om 21.30 uur al moe. Het is belangrijk om goed over de verschillen te blijven praten!" Op de vraag, 'Heeft u nog advies voor toekomstige gastgezinnen?'. antwoord Janine Hogeman: "Gewoon doen!!! Als je de ruimte in je huis en leven hebt, dan is het echt een verrijking. Ook voor je eigen gezin." [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Door de ogen van een Local Coordinator

Door de ogen van een Local Coordinator

Jaarlijks starten er meer dan 100 buitenlandse studenten hun avontuur in Nederland via het High School Holland programma. De uitwisselingsstudenten worden van twee tot tien maanden ondergedompeld in de Nederlandse cultuur, gewoontes en taal. Het is een unieke kans om naar de middelbare school te gaan en te verblijven bij een gastgezin. Hierbij zijn Local Coordinators onmisbaar. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Local Coordinators zijn het directe aanspreekpunt voor de buitenlandse studenten, gastgezinnen en de middelbare scholen. Sophia en Marjolein zijn beiden Local Coordinators en beleven veel plezier aan deze bijbaan. “Door een vriendin werd ik getipt die de vacature had gezien. Op dat moment was ik aan het werk in Kroatië. Ik wilde het seizoen afmaken en mijn weg in Nederland weer gaan vinden”, zegt Sophia. “Mijn motivatie was voornamelijk de brug tussen Nederland en het buitenland. Ik heb zelf negen jaar voor een reisorganisatie gewerkt waarbij ik op twaalf bestemmingen heb mogen wonen, dus ik weet heel goed hoe moeilijk, maar ook hoe leuk het buitenlandleven kan zijn." Marjolein vertelt dat zij zelf ook op uitwisseling in het buitenland was geweest. “Ik weet hoe het is om alles achter te laten en om voor een lange periode in het buitenland te wonen.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Sophia en Marjolein begeleiden de studenten, de gastgezinnen en de scholen zodat zij een succesvolle en memorabele uitwisseling in Nederland kunnen beleven. “Ik vind de leeftijd van de doelgroep (14-18) heel leuk en interessant. Ik vind het ontzettend moedig dat je op die leeftijd zo’n groot avontuur aan durft te gaan”, zegt Marjolein. De Local Coordinators houden contact met de drie partijen en met het kantoor van High School Holland. Op deze manier staan de student, het gastgezin en de school altijd in contact met dezelfde persoon en kunnen zij altijd op snelle hulp van dichtbij rekenen. “Ik kan mij goed inleven in de studenten als het gaat om nieuwe vrienden maken, je weg zoeken binnen een gezin en de nieuwe cultuur”, vertelt Sophia. “ Het is belangrijk om niet alleen op huisbezoek te gaan. Één keer per acht weken kom ik bij het gezin thuis. Dan eet ik gezellig met ze mee, spelen we spelletjes en krijg ik een goed beeld van de student binnen een gezin.” [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] “Inlevingsvermogen”, vertelt Sophia. “Een misverstand kan zomaar ontstaan door een andere cultuur, gewoontes of het verkeerd uitdrukken van woorden door een gebrek aan taalkennis. De kunst hiervan is om beide partijen hier te laten samenkomen. Zeker nu in de lockdown staan gezinnen onder grote druk en de student kan geen kant op. Hoe volg je online lessen als je de taal nog niet volledig beheerst? Of hoe maak je vrienden als je nergens heen kunt?” Marjolein sluit hierbij aan: “Je moet je goed kunnen verplaatsen in een jongere die alles heeft achtergelaten en nu helemaal ‘alleen’ hier is. Je moet helder kunnen communiceren; je werkt immers met meerdere partijen samen. Het is altijd leuk om te zien wat wel en wat niet werkt, je leert hier een hoop van.” “Je hoeft zelf niet op uitwisseling te zijn geweest om de jongeren te begrijpen, maar je moet het idee van een uitwisseling wel begrijpen. Deze jongeren krijgen een kans in hun leven die ze misschien nooit meer zullen krijgen”, geeft Marjolein verder aan. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] “Verdiep je in de cultuur van je studenten. Dan weet je een beetje waar bepaalde ‘acties’ vandaan komen. Neem in het begin regelmatig contact op met de student zonder de school of het gastgezin erbij. Dan vloeien er andere gesprekken uit voort dan wanneer er meerdere mensen bij betrokken zijn”, zegt Sophia. Het komt regelmatig voor dat de Local Coordinator, de school, het gastgezin of de student stuit op een probleem. Het is hierbij belangrijk om objectief naar de situatie te kunnen kijken en zorgvuldig en snel het probleem op te lossen. Op meerdere plekken in het land zijn wij op zoek naar Local Coordinators die enthousiast zijn over hun eigen buitenland ervaring en dit enthousiasme weten over te brengen op anderen. Daarbij zijn empathisch vermogen en probleemoplossend denken belangrijke eigenschappen voor de rol van Local Coordinator. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget]

De ontdekking

De ontdekking

Sinds een paar maanden werk ik bij High School Holland. Ik mag de verhalen opschrijven over uitwisselingen omdat het belang ervan nog niet zo algemeen bekend is. Een leuke baan, maar de reden waarom ik dit stukje schrijf is mijn veranderde mening over het zijn van Local Coordinator. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Na de eindredactie van het televisieprogramma ‘Uitstel van Executie’ (RTL4) te hebben gedaan, (ja, Martijn is echt zo aardig) zocht ik als vervolg op deze baan een opdracht buiten het veld van televisie en met meer relevantie. De oorlog in Oekraïne was inmiddels net uitgebroken en ik ben niet de enige die met verbazing de agressie die daarmee gepaard ging gadesloeg. Ik wilde wat doen, maar zag me niet direct slaapzakken en voedselpakketten inzamelen. Wat het wel deed is dat het me motiveerde om bij High School Holland te gaan werken, omdat ik het belang van uitwisselingen was gaan zien. Dat ik bij High School Holland al wat mensen kende speelde daarbij uiteraard ook mee. Ik ben me er van bewust dat de intrinsieke motivatie van veel scholieren, die op uitwisseling gaan niet per se ligt in het verbeteren van de wereld. Zij zoeken avontuur, en als puber ook vaak een beetje zichzelf. Dat de meeste van hen, na hun periode in een ander land, met een rugzak gevuld met begrip voor een andere cultuur en een nieuwe familie achterlatend weer naar huis gaan, is iets dat de wereld rijker maakt. Vaak wordt dit door henzelf pas wat later gezien. Er zijn verbintenissen gelegd tussen mensen in verschillende delen van de wereld. Hoewel dit misschien wat zweverig klinkt, kan het juist bijna niet concreter worden dan dit. Het contact en de empathie is er, en daar is niets zweverigs aan. Niet alleen is dit waardevol voor de scholieren die op uitwisseling zijn, maar zeker ook voor het gastgezin dat hen een liefdevol thuis bood. En hoewel een uitwisseling soms ook gepaard kan gaan met, hier en daar, wat uitdagingen, heeft dit daardoor meestal juist weer tot gevolg dat hierdoor de band tussen gezin en scholier sterker wordt. Ik kon me redelijk verplaatsen in de motivatie voor gastouders om een scholier in huis te nemen. Soms is het de gezelligheid. Soms voor de kinderen om hen ook wat te leren van mensen uit een ander deel van de wereld. Soms is het omdat gastouders het ook gewoon een kind gunnen om een tijdje hier te zijn. Waar ik tegenaan liep was, dat ik niet zo goed begreep wat iemand nou motiveerde om Local Coordinator te zijn. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Niet iedere uitwisseling loopt direct gesmeerd en het contact dat ik met Local Coordinators had was als er ‘gedoe’ was met een scholier. Ik vroeg me af hoe leuk dit was. Wat ik hierin vergat mee te nemen is dat 95% van de uitwisselingen vlekkeloos verloopt(!) Zonder gedoe en met heel veel waardering voor de Local Coordinator. Een Local Coordinator is de spin in het web, tussen gastgezinnen, scholen, scholieren uit een buitenland en, via High School Holland, maar ook met het thuisland (partnerorganisatie en ouders) van de scholier. Dit besef kwam toen ik Nicolette en Ellen interviewde. Dit interview over hun beider ervaring als Local Coordinator is hier te lezen. Nicolette en Ellen zijn beiden Local Coordinator in een ander deel van Nederland en beiden met een andere achtergrond. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Na dit gesprek ben ik pas gaan inzien hoe leuk de bijbaan van Local Coordinator eigenlijk is. Zij deelden met mij ook waar hun persoonlijke uitdagingen liggen. Samenvattend zeiden ze dat er natuurlijk talloze redenen zijn om Local Coordinator te willen worden, maar de lol voor hen vooral ook zat in de cultuur verschillen. Het begeleiden van studenten in een land met, voor hen, andere gebruiken. De lunch van een half uurtje met een boterhammetje uit een trommeltje is voor ons misschien heel vanzelfsprekend, maar niet voor iemand uit Zuid-Europa. Ook het helpen van gastgezinnen met een puber die op zoek is naar grenzen komt voorbij. Vaak kweek je al snel begrip als je de vraag stelt hoe een gastouder zelf was toen hij of zij zelf zo oud was. Maar ook vragen van het gastgezin over hoe zij kunnen omgaan met het contact met familie in het thuisland. Dankzij de mobiel kan ‘dit thuisland’ soms als erg aanwezig worden ervaren door het gastgezin. Of hoe het zit het met de participatie van het gastkind in het gastgezin? Welke regels voor mijn eigen kinderen mag ik ook voor het gastkind laten gelden? Allemaal interessante onderwerpen waarover begeleiding gevraagd kan gaan worden aan de Local Coordinator. De wetenschap dat je er als Local Coordinator niet alleen voor staat, maar ook samen met het team van High School Holland zoekt naar oplossingen geeft vertrouwen. Bijvoorbeeld in het samen vinden van een ander gastgezin als dat, in maar 5% van de gevallen, nodig blijkt te zijn. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Ons High School Holland-team is op dit moment op zoek naar een aantal Local Coordinators in heel Nederland. Dat is natuurlijk ook mede de aanleiding van dit schrijven. Een bijbaan, naast je huidige baan. Het vult misschien net een stukje relevantie en waardering in die je, bij je huidige, goedbetaalde, leuke of creatieve baan wat mist. Misschien is jouw reden wel dat je, net als ik, de relevantie van verbindingen tussen mensen uit verschillende delen van de wereld belangrijk vindt. Of omdat je dit gewoon heel leuk vindt om te doen. Misschien is dat uiteindelijk wel de belangrijkste reden. Op meerdere plekken in het land zijn wij op zoek naar Local Coordinators die enthousiast zijn over hun eigen buitenland ervaring en dit enthousiasme weten over te brengen op anderen. Daarbij zijn empathisch vermogen en probleemoplossend denken belangrijke eigenschappen voor de rol van Local Coordinator. Wie je ook bent, we zijn op zoek naar jou. Op deze pagina vind je meer informatie over het worden van Local Coordinator. We houden van korte lijnen dus, neem gerust contact met ons op via de telefoon of mail.  Met mij hopen ook alle collega’s van het High School Holland-team snel met je samen te mogen werken. Alle goeds! André de Geus Enthousiast lid van het High School Holland team [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget]

Een frisse wind door het huis

Een frisse wind door het huis

Elk jaar verblijven meer dan honderd internationale studenten bij Nederlandse gastgezinnen met het High School Holland programma. Afgelopen januari is de familie Knoester-van Bentem uit Hoofddorp het spannende en culturele avontuur aangegaan door de Duitse uitwisselingsstudente Maya voor vijf maanden in huis te nemen. Het gezin, bestaande uit vader Dirk-Jan, moeder Meta en dochter Mila, lazen op de website van de Hoofddorpse Courant een oproep over gastgezin worden voor de Duitse Maya. “Voordat de krant fysiek in de bus lag, hadden wij het al gelezen, erover nagedacht en aangegeven bij High School Holland dat wij geïnteresseerd zijn.” Inmiddels zijn er drie maanden verstreken. Hoe gaat het nu met het gezin en Maya? [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] “Ik was eerst van plan om naar Spanje te gaan voor mijn uitwisseling, vanwege mijn Spaanse roots en omdat ik de Spaanse taal beter wil beheersen,” vertelt de Duitse Maya. Helaas ging dat niet door en begon ze haar zoektocht naar een ander land. “Mijn vader is vroeger naar de Verenigde Staten geweest en hij heeft nog één vriend waar hij nog contact mee heeft. De rest van de vriendschappen zijn verwaterd, omdat hij zo ver weg van iedereen woont. Omdat ik dit niet wil, ben ik gaan kijken naar Nederland.” Gastmoeder Meta heeft zelf een half jaar in Spanje gewoond voor haar studie. “Het leek mij wel leuk om het Spaanse weer terug te zien, ondanks dat wij nog geen woord Spaans hebben gesproken, haha!” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Maya werd bij haar aankomst in Nederland opgewacht door haar gastgezin. “De eerste kennismaking was vanwege Corona een beetje raar,” zegt ze. “Toen ik naar buiten liep herkende ik gelukkig Meta meteen aan haar haar. Het was ook een beetje raar dat we geen hand konden schudden of elkaar een knuffel konden geven, want ik moest eerst in quarantaine. Gelukkig hadden we al hele gesprekken toen wij naar de auto liepen.” Ondanks dat de eerste kennismaking op Schiphol vanwege Corona anders verliep dan gehoopt, had het gastgezin thuis een groots welkom georganiseerd. “We hadden thuis de vlag uitgehangen en haar kamer versierd,” vertelt Meta. “Ook hadden we een welkomstpakketje gemaakt. Dus op die manier probeerden we in ieder geval een stukje van wat wij normaliter op Schiphol hadden gedaan, thuis te doen. En volgens mij is dat goed ontvangen.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Maya en de familie Knoester-van Bentem laat Corona de uitwisseling niet belemmeren. “Corona is een gekke tijd, maar dat maakt het juist leuk om een nieuwe dimensie in huis te hebben. Je zit nu vaker binnen en je bent ook vaker bij elkaar. Ik denk dat het voor de student en het gastgezin een hele mooie periode is,” vertelt Meta. Natuurlijk is het niet altijd even makkelijk. “Wat ik Maya gun is dat ze natuurlijk veel meer met vrienden door Nederland kan het reizen is en dat ze zo nu en dan een colaatje kan drinken op een terrasje. Maar dat zit er voorlopig haast niet in.” Ondanks Corona proberen ze allemaal het uiterste uit de uitwisseling te halen. “Wij zijn al een paar keer naar Schiermonnikoog geweest. Daar hebben wij veel gewandeld, gefietst en door de modder heen geslenterd.” Uiteraard staan er nog een paar dingen op Maya’s lijstje. “Als het weer kan wil ik graag naar het Eye Museum en het Anne Frank Huis. Ik wil ook graag naar alle mooie steden in Nederland. Natuurlijk kan ik dit ook allemaal bezoeken na mijn uitwisseling, maar als ik het nu doe is het nog specialer.” [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Een uitwisselingsstudent geeft een frisse wind door je huis. “Men zegt: Hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Maar dat is ook echt zo!” geeft Meta aan. “Mila, onze dochter van 11, heeft er tijdelijk een zus bij. Ook wordt door een uitwisselingsstudent in huis te nemen onder andere je talenkennis opgefrist en krijg je een andere zienswijze. We hebben het hier over politiek, of over hoe we naar bepaalde films of andere dingen in het leven kijken.” Ook voor Maya is het verblijven bij een gastgezin een bijzondere ervaring. “Ik leer vrij onbewust de taal en er is altijd iemand waar ik naar toe kan gaan als ik het even moeilijk heb,” zegt ze. “Je maakt deel uit van een andere familie. Dit maakt de uitwisseling nog specialer.” “Het is leuk om de nieuwe generatie een internationale kans te geven,” zegt Meta. “Dit vind ik voor een willekeurig gezin best een interessante optie.” Dirk-Jan sluit hierbij aan: “Iemand gaat deel uit maken van jouw gezin. Dat zal net als in een gewone ouder-kind relatie wel eens een keer botsen. En dat mag. Iemand van een andere cultuur in huis halen is echt een verrijking van je leven, als je maar de juiste mindset hebt.” Inmiddels is Maya al bijna drie maanden in Nederland. “Het gaat heel erg goed. Wat mij is opgevallen is dat ik hier meer dingen aan Meta en Dirk-Jan vertel dan aan mijn eigen ouders. Ik zie mijzelf als een deel van de familie. Het voelt als thuis,” zegt ze. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Een High School Holland familie

Een High School Holland familie

Astrid kun je omschrijven als iemand die aanpakt, een mening heeft en deze ook deelt en vooral heel nuchter, flexibel, praktisch is. Kortgezegd iemand met het hart op de goede plek. Astrid is onderdeel van wat als een High School Holland gezin kan worden getypeerd. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Het eerste contact met High School Holland begon toen haar dochter Mirthe (nu 20) naar een informatiebijeenkomst ging. Zij wilde op uitwisseling gaan en haar gezin ging met haar mee en raakte ook enthousiast. Inmiddels zijn zowel Mirthe als haar zus Lieke (17) op uitwisseling geweest naar respectievelijk Amerika en Canada. Broer Siebe (14) wil later natuurlijk ook graag op uitwisseling gaan. Dat is bijna vanzelfsprekend. Het gezin heeft zich meteen aangemeld als gastgezin, toen Mirthe vertrok naar Georgia want, praktisch als ze zijn, er kwam toch een kamer leeg en zo konden ze ook een beetje meeleven met wat het betekent om op uitwisseling te zijn. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Inmiddels hebben er, ook na thuiskomst van Mirthe, vijf studenten uit allerlei verschillende landen in het gezin van Astrid mogen wonen. Er is een familie-app gemaakt met alle (nieuwe) leden van het gezin. Soms verschijnt er in de familie-app ineens een spontaan bericht. Bijvoorbeeld een foto van sneeuw in Chili waar iedereen uit alle delen van de wereld dan op reageert. Ontzettend leuk, vindt Astrid! Zelfs studenten die nooit tegelijkertijd in het gezin van Astrid hebben gewoond, hebben elkaar al wel, ergens op de wereld, opgezocht. Hun enige link is dat ze ‘hetzelfde gezin’ hebben gedeeld en elkaar kennen uit de familie-app. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Wie je als gastgezin moet zijn is natuurlijk moeilijk te beantwoorden zegt Astrid. In principe kan iedereen dat zijn, in welke vorm dan ook, en met de juiste intenties. Astrid geeft aan dat zij van mening is dat haar kinderen ‘leukere mensen’ worden doordat er iemand uit een ander land in huis woont. Zij leren begrip te hebben voor andere culturen en meningen. Zij leren ook om zich aan te passen. Voor haar de gouden regel is, dat je iemand in huis moet gaan zien als een gezinslid. Als je heel erg bezig bent met je privacy dan is het gewoon lastiger in je eigen huis manoeuvreren. Een student zal, met zijn of haar eigenheid, onderdeel moeten gaan zijn van het gezin. ‘Ook mijn kinderen zijn alle drie verschillend’, vertelt Astrid. Je mag van een student niet verwachten dat hij of zij zich helemaal vormt naar één van je eigen kinderen die je twintig jaar hebt kunnen sturen. Open staan voor anderen is hierin het sleutelwoord. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Naast alle leuke ervaringen die Astrid heeft met studenten in huis, niet iedere uitwisseling heeft een vliegende start. Een voorbeeld van een stroeve start was het meisje dat eigenlijk niet meteen goed meedeed in haar gezin. Zij zonderde zich af en zat veel op haar kamer. Als gastouder moet je dan wel even met ze aan de slag om te achterhalen wat er speelt. Belangrijk is het om ‘hoe- en waaromvragen’ te stellen aldus Astrid. Als je dan daarna begrijpt waarom iemand zich zo gedraagt kan je ermee aan de slag en wordt uiteindelijk de relatie hiervan alleen maar beter. Begrip hebben en beseffen dat het puberbrein vaak gestuurd wordt door impulsen is ook belangrijk. Soms is iets al gedaan voor er wordt nagedacht. Een hele leuke periode om mee te maken vindt Astrid. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Zelf ging Astrid ook op uitwisseling toen ze geneeskunde studeerde. Hoewel zij toen ietsje ouder was dan de studenten zijn die zij nu in huis heeft, is de ervaring vergelijkbaar. Het maakt je zelfstandiger omdat je dingen zelf moet regelen. Ook stimuleert het je creativiteit en maakt het je soms ook dankbaar voor wat je thuis hebt. Je leert aanpassen en actie nemen en om een situatie te veranderen door verantwoordelijkheid te nemen voor hoe je uitwisseling loopt. Je komt erachter dat jouw visie op de wereld niet altijd wordt gedeeld en dat het niet per se fout is als dingen anders gaan. Veel van deze zaken leer je echt specifiek tijdens je uitwisseling en zijn dingen die op een school niet aan de orde komen. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Als gastouder ging Astrid ook regelmatig samen met haar dochters, die beiden ambassadeur zijn van High School, op pad. Hun enthousiasme werkt aanstekelijk en je vraagt je werkelijk af, als je hen hebt gesproken, waarom je niet eerder gastgezin bent geworden of je zoon of dochter op uitwisseling hebt gestuurd. Nu Astrid sinds kort ook Local Coordinator is geworden, kunnen we stellen dat we nu te maken hebben met een status van High School Holland familie. Collega’s zeggen grappend dat dit in hun optiek gelijk staat aan Royalty binnen de internationale uitwisselingen. Astrid vormt door haar betrokkenheid binnen High School Holland en Travel Active ook wel een beetje het geweten en geeft ook zeker aan waar zij kritisch op is. Zo had zij bijvoorbeeld graag iets eerder een inwerk-dag gehad toen zij als Local Coordinator begon. Het team was nog niet op sterkte, weet zij inmiddels, en haar feedback is inmiddels meegenomen. Ook vond zij dat High School Holland in sommige situaties wel wat pro-actiever had mogen optreden. Als verklaring daarvoor gaf zij dat door de onvoorziene oorlog in Oekraïne de focus in het team vooral lag op het draaiend houden van het programma. Door de stijgende kosten durfden gastgezinnen niet zo snel meer ‘ja’ te zeggen tegen het in huis nemen van studenten. Dit zette alles wat onder druk. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Het team is inmiddels op volle sterkte, maar graag ziet Astrid nu ook nog wat meer 'collega' Local Coordinators en gastgezinnen. Juist in een tijd waarin er meer begrip in de wereld nodig is, zijn uitwisselingen relevanter dan ooit, is meteen een oproep van Astrid om zelf gastgezin of Local Coordinator te worden. Als gastgezin of Local Coordinator kun je goed in je eigen tempo en op je eigen manier je steentje bijdragen in het vergroten van tolerantie. Ik hoor vaak terug hoe gastvrij Nederland is en zie gastgezinnen nu ook gelukkig weer terugkomen. Uitwisselingsstudenten kunnen we weer blij maken met een plaatsing, maar vergis je niet, er zijn er nog genoeg die voor het volgend schooljaar een plekje zoeken. Tot slot wil Astrid benadrukken dat ze High School Holland | Travel Active een super leuke organisatie vindt. (gelukkig maar). Uitwisselingen bestaan volgens haar niet alleen maar uit ‘haleluja-verhalen’, maar levert vaak juist na wat inschikken en afstemmen de mooiste verhalen op. Zowel voor gastgezinnen, Local Coordinators, scholen en natuurlijk ook voor studenten. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Van gastdochter naar gastgezin

Van gastdochter naar gastgezin

De jongste dochter van de familie van Dreumel uit Venlo, Esther, is dit jaar met het High School-programma naar Amerika geweest en verbleef daar bij een gastgezin. Nu wil de familie de rollen omdraaien. De Italiaanse Anna (17 jaar) komt bij hen wonen. “Omdat de uitwisseling van Esther zo’n succes was, willen wij diezelfde kans aan iemand bieden. We denken dat Anna een leuke aanvulling is op ons gezin”, vertelt Corinne. Over een aantal dagen is het zover en arriveert Anna in Nederland. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Esther heeft een goede uitwisseling in Amerika gehad en dat kwam vooral door de goede klik met haar gastgezin. “Bij de eerste ontmoeting met haar gastgezin leek het net alsof ze elkaar al jaren kenden”, vertelt Corinne. “Wij hopen natuurlijk dat hetzelfde zal gebeuren met Anna. We zullen haar met open armen ontvangen.” De familie bestaat uit vader Ton (57), moeder Corinne (56) en de drie dochters Esther (17), Suzan (25) en Meggie (22). Alleen Esther woont nog thuis. Anna zal een schooljaar in Nederland blijven en naar een middelbare school in Venlo gaan. Ton en Corinne kijken erg uit naar haar komst en vinden het vooral erg leuk voor hun dochter Esther. “Eerst wilden wij graag een Amerikaan in huis nemen omdat dat ook superleuk zou zijn voor Esther. Toch hadden wij een betere klik met de Italiaanse Anna. In haar aanmeldingsvideo vertelde ze heel enthousiast over zichzelf en haar motivatie. Haar uitstraling trok ons erg aan!”, zegt Corinne. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] De familie van Dreumel laat zich niet tegenhouden door corona. “Wij vinden het niet zo zeer spannend om iemand uit het buitenland in huis te halen tijdens de coronacrisis. We vertrouwen erop dat alles goed is geregeld en wij houden ons samen met Anna natuurlijk gewoon aan de maatregelen. Door corona zullen we niet al te veel activiteiten met haar kunnen doen, zoals op vakantie gaan. Wel zouden wij het leuk vinden om haar veel van Nederland te laten zien. We willen op stedentrips gaan en naar andere toeristische plekken in zowel Nederland, Duitsland en België. Zo zie je zelf ook nog eens nieuwe dingen!” [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] De familie wil graag dat Anna de Nederlandse taal snel zal gaan beheersen. “Ik begreep dat Anna niet goed Engels spreekt. Dus wij zijn van plan om al snel veel Nederlands met Anna te gaan praten.” Ook willen zij alles rustig aan gaan pakken en Anna veel ruimte geven. “We hebben ons niet echt voorbereid. We zullen zien hoe alles loopt”, zegt Corinne. “Wij willen dat zij zich bij ons thuis gaat voelen. Zij zal gewoon deel uit gaan maken van ons gezin.” De hele familie en de vrienden van Van Dreumel zijn ook heel enthousiast dat Anna komt. “Ze zijn erg benieuwd naar haar!” Corinne vertelt dat ze erg benieuwd zijn naar de cultuurverschillen tussen Italië en Nederland die zij nog niet kennen. “Als gezin kennen wij Italië al, maar er zullen altijd nog dingetjes zijn die wij niet weten over de Italiaanse cultuur. We kunnen niet wachten om dit avontuur samen met Anna aan te gaan en ik weet zeker dat ze het leuk gaat hebben. Zij zal zich deze ervaring de rest van haar leven herinneren.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_startprogramma_widget"][/siteorigin_widget]

Wij geven onze uitwisselingsscholieren een buddy op school

Wij geven onze uitwisselingsscholieren een buddy op school

Met zes vestigingen in en om Emmen is het Esdal College een school met ambities. Aandacht en ontwikkeling voor medewerkers, het centraal zetten van de leerlingen en benutten van de verschillen tussen leerlingen zijn belangrijke pijlers van de school. Daarnaast profileert het Esdal College zich door hun studenten voor te bereiden op wereldburgerschap. Ellen Fox, decaan op het Esdal College, zegt hierover: ‘De toekomst van onze scholieren zal niet alleen in Nederland liggen. Door als school internationalisering te betrekken bij de lessen wordt de stap gezet om jongeren in een vormende periode van hun leven voor te bereiden om wereldburgers te worden. Zij beseffen dat ze verbonden zijn met de rest van de wereld en dat ze hier een zelfverzekerde en actieve rol in kunnen spelen. Met alle tumult in Europa is dit een hele belangrijke les.’ [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Een logische manier om leerlingen voor te bereiden op wereldburgerschap is door het opvangen van een uitwisselingsscholier uit een ander land. Toch lijkt hier voor veel scholen een drempel voor te zijn Esdal CollegeEllen: ‘Natuurlijk zijn er talloze redenen te bedenken waarom een school eigenlijk helemaal niet zit te wachten op scholieren uit het buitenland. Scholen zijn bang dat het een hoop gedoe oplevert terwijl er al zoveel te doen is. Of dat het een idee van het bestuur is waarvoor onder de docenten niet genoeg draagkracht is. Ook eerdere, minder positieve ervaringen met een uitwisselingsscholier die niet als engel geboren bleek te zijn, maar zich ontpopte als een gewone puber kunnen enige weerstand oproepen. Natuurlijk lijken dit allemaal legitieme redenen, maar vaak zit er achter al deze redenen ook een angst voor het onbekende terwijl je juist van een docent nieuwsgierigheid zo mogen verwachten. Als docent, mentor, decaan en bestuur bepaal je mede hoe jouw pupillen naar hun wereld kijken. Internationalisering hoort daarbij.’ [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Ellen: ‘Met een uitwisselingsscholier op school gaat culturele uitwisseling bijna als vanzelf. Andere culturen en levensstijlen worden bespreekbaar en scholieren ontwikkelen een wereldwijde blik. Misschien geeft het leerlingen zelf ook vertrouwen om een periode op uitwisseling te gaan. Een buitenlandse scholier in de klas kan leerlingen helpen verschillen tussen mensen te waarderen en respecteren. Het helpt hen meer empathie en begrip te ontwikkelen. Met iedere uitwisseling ontstaan verbindingen tussen mensen uit verschillende delen van de wereld. Er ontstaan vriendschappen tussen de uitwisselingsscholier, mensen van de sportvereniging, met de gastgezinnen en met medescholieren. Door een uitwisselingsscholier aan een buddy te koppelen wordt de betrokkenheid van scholieren onderling nog meer vergroot. Het geeft de uitwisselingsscholier sneller een gevoel erbij te horen en het brengt de Nederlandse scholier een stukje verantwoordelijkheid bij. Wat wij als school merken is dat door de komst van een uitwisselingsstudent de sfeer en leeromgeving voor zowel onze scholieren als docenten wordt verrijkt met nieuwe ideeën.’ [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] De missie van High School Holland is door uitwisselingen meer begrip te kweken tussen mensen en culturen. Toch wordt vaak juist vooral de commerciële kant van High School Holland door scholen gezien. Hoe kijk jij hier tegenaan? Je kunt als school niet bezig zijn met het vinden van studenten in het buitenland. In theorie zou je met een school in een ander land misschien afspraken kunnen maken, maar dan heb je dus altijd scholieren uit datzelfde land. Naast het gegeven dat dit erg veel tijd kost, zijn wij ook geen IND-referent. Een uitwisseling moet aan veel voorwaarden voldoen en wij willen als school juist gebruik maken van de meerwaarde die een student uit het buitenland brengt binnen onze school. Iedereen moet doen waar hij goed in is. Ik weet dat het selecteren, opvangen, begeleiden, en het zoeken van scholen, gastgezinnen en lokale coördinatoren gewoon heel veel werk is. Fijn dat dit wordt gedaan door een organisatie als Travel Active. Het contact met medewerkers ervaar ik helemaal niet als commercieel, maar juist als betrokken, sociaal en behulpzaam. [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Na een paar jaar met High School Holland samengewerkt te hebben, heb je nog tips? Ik weet dat de meeste zaken al in werking zijn gezet, omdat wij natuurlijk vaker onderling contact hebben gehad de afgelopen jaren. Ik heb nog wel een aantal tips en ideeën: Travel Active zou zich minder bescheiden mogen op stellen. Maak jezelf binnen scholen zichtbaarder. Het is nu vaak zo dat er op een school een paar contactpersonen zijn. Als zij van baan wisselen wordt een project als uitwisselingen niet overgenomen en dat is natuurlijk jammer. Stuur vlaggen mee met de scholieren zodat deze in de aula kunnen worden gehangen om visueel te maken welke nationaliteiten er op school vertegenwoordigd zijn. Maak scholen bewust dat zij juist door internationalisering hun profiel als school aantrekkelijker kunnen maken voor (toekomstige) leerlingen. Werk samen met scholen in het werven van gastgezinnen zodat al voor een nieuw schooljaar duidelijk is welke roosters er gemaakt kunnen worden. Hoewel jullie handboek alle informatie bevat die scholen nodig hebben, zou ik als tip willen meegeven om ook een soort samenvatting te maken. Maak tutorials voor docenten op basis van hun eigen input. Dit vergroot je binding en levert nuttige praktische informatie op.High School Holland - student op school header Wat zou je scholen willen meegeven? Leerplicht geldt ook voor scholieren uit het buitenland. Stop met koudwatervrees en probeer het gewoon eens! Wat kan je gebeuren? [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget]

De leukste bijbaan naast mijn baan

De leukste bijbaan naast mijn baan

Jaarlijks komt een groot aantal buitenlandse scholieren van 14 tot en met 18 jaar voor een culturele uitwisseling via het High School Holland programma naar Nederland. Deze jongeren komen voor een periode van twee tot tien maanden om de Nederlandse cultuur, gewoontes en taal te leren kennen. Ze wonen bij een gastgezin en gaan naar de middelbare school. De begeleiding van deze internationale jongeren, hun gastgezin en de middelbare scholen wordt per regio gedaan door de Local Coordinator. Het lokale aanspreekpunt. De spin in het web. Nicolette en Ellen zijn beiden in een ander deel van Nederland actief als Local Coordinator en delen hun verhaal.  [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Dat Nicolette nu veel omgaat met gastgezinnen ziet zij als een verrijking. Het geeft haar een bredere blik op hoe verschillend mensen in het leven staan. In vertrouwen deelt zij: “Mijn beeld van gastgezinnen was vooraf wel veel eenzijdiger. Ik ging bijvoorbeeld uit van meerdere mensen in een gezin. Inmiddels kom ik hele verschillende soorten gastgezinnen tegen en is de belangrijkste overeenkomst dat zij stuk voor stuk de juiste intenties hebben.” Ellen vertelt dat zij juist de culturele verschillen van de studenten zo interessant vindt. “Je moet je ook echt verdiepen in de achtergrond om soms bepaalde gebruiken te herleiden. Ik vind dat dus ontzettend leerzaam.” “Soms moeten verwachtingen wel worden gestuurd”, vertelt Nicolette. “Voor enkele studenten is de overgang van een thuisland naar een gastgezin toch best heftig en neigt de student naar het zich terugtrekken. Daar heeft een gastgezin dan bijvoorbeeld geen rekening mee gehouden. Samen met een gastgezin en een student ga je dan op zoek om de situatie te veranderen.” Je moet als Local Coordinator flexibel zijn, daarover zijn zowel Nicolette als Ellen het eens. Je moet je kunnen verplaatsen in het gezin, de student, maar soms ook in de school. Dit is leuk, en soms vraagt het ook best veel van je. Ellen: “Soms moet je echt snel kunnen schakelen en reageer ik in eerste instantie vanuit mijn gevoel. Pas later ga ik analyseren of ik juist heb gehandeld. Meestal kan ik wel direct ook terugvallen op het team van High School Holland, maar ik ben het eerste aanspreekpunt als het er op aankomt.” [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] “Er wordt als Local Coordinator van je gevraagd om mee te zoeken naar gastgezinnen en scholen voor studenten. Aanvankelijk dacht ik dat mijn netwerk niet goed is om Local Coordinator te zijn”, vertelt Nicolette. “Dat netwerk bouw je vanzelf op. Als er een student in jouw regio wordt geplaatst dan ga je vanzelf op zoek naar bijvoorbeeld een school. Dan kom je erachter dat mensen het vaak heel leuk vinden en graag met je mee willen denken.” Wat is je motivatie om Local Coordinator te zijn? “Het laten slagen van de uitwisseling is mijn doel en als een student een mooie periode in Nederland heeft gehad ben ik blij. Laatst kwam ik op gesprek bij een gezin met een Japanse gastdochter die enthousiast naar de voordeur kwam en deze voor mij openmaakte. Als ik het zeg lijkt het misschien betekenisloos, maar dat zij zich zo thuis voelde en voor mij de deur openmaakte zegt alles. Een super leuk moment, en dat moet je wel zelf kunnen en willen zien. Mijn motivatie om Local Coordinator te zijn zit hem dus niet in een financiële vergoeding”, zegt Nicolette. “Ik zie dit meer als dekking van de onkosten die ik maak.” Ellen vindt het vooral heel leuk dat zij, naast haar baan, Local Coordinator kan zijn in haar eigen tijd. “Ik krijg enorm veel energie van de contacten die ik opdoe. Als studenten na een periode blij naar huis gaan en je bedanken voor de hulp, daar groei ik van.” [siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_tile_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget] Nicolette wil tot slot meegeven dat als iemand overweegt Local Coordinator te worden, je dit moet doen vanuit een intrinsieke motivatie. Bijvoorbeeld omdat je iets goeds wilt doen en je steentje wilt bijdragen aan een mooie, vaak onvergetelijke ervaring voor een student en gastgezin. Je vormt soms een belangrijk deel in de verbinding tussen het samenzijn van studenten, gastgezinnen en scholen. Voor veel studenten is het een hele vormende periode in hun leven waarop jaren later nog wordt teruggekeken. Ook gastgezinnen vergeten hun student nooit meer en houden vaak daarna nog decennia lang contact. Die verbindingen tussen mensen in verschillende delen van de wereld, daar heb jij als Local Coordinator aan bijgedragen. Denk je na het lezen dat het zijn van Local Coordinator ook wel iets voor jou kan zijn, Travel Active zoekt in heel Nederland nog Local Coordinators. Klik even op deze link voor meer informatie over deze fantastische bijbaan mét betekenis. Op meerdere plekken in het land zijn wij op zoek naar Local Coordinators die enthousiast zijn over hun eigen buitenland ervaring en dit enthousiasme weten over te brengen op anderen. Daarbij zijn empathisch vermogen en probleemoplossend denken belangrijke eigenschappen voor de rol van Local Coordinator. [siteorigin_widget class="whap_kop_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget][siteorigin_widget class="whap_cta_afbeelding_widget"][/siteorigin_widget]

Small country, great place!

Culturele uitwisselingen

Haal de wereld in huis en beleef een onvergetelijk avontuur met High School Holland.

Uitwisselingsstudenten

Jaarlijks komen meer dan 120 leergierige studenten vol enthousiasme en energie naar Nederland.

Samen voor persoonlijke ontwikkeling

Samen met onze local coordinators, gastouders en scholen zorgen we voor een unieke uitwisseling.

Over High School Holland

Informatie

Contact

High School Holland contact@highschoolholland.org +31 (0)85 222 4810 Cultural Exchange House Koestraat 10-12, 1012 BX Amsterdam, Nederland

Accreditatie

© High school Holland 2025

disclaimer | privacy | algemene voorwaarden